bütler bitti sonunda. rahatladım biraz ama biraz da sıkılıyorum şimdi. büt zamanı evde bir kalabalık, anlamsız bir neşe vardı. bir sürü içtik, sıçtık. gerçi bunları sınav haftası bitiminde yapmamız gerekiyordu ama tutamadık yine kendimizi:)
şimdi ev bomboş geliyor. herkes kendi odasında. bir sessizlik var. bir boşluk.. tuhaf. yine elektrikli soba, elektrikli battaniye ikilisinin suni sıcaklığıyla ısınıyorum. oda, duvarlar falan hep boş. sınav haftası boyunca yerde ders notları, tabaklar, bardaklar, şişeler, kıyafetler, çöpler yığılıydı. hepsini topladım. şimdi oda düzenli ve sıkıcı. her yeri dağıtasım var.
okul 2 sene uzadı. diplomamı 25 yaşında alabileceğim sanırım.
hafta boyunca biriktirdiğim filmleri izleyip bitireyim diyorum şimdi. nihayet ıssız adam'ı izleyebildim. ağlayasım varmış yine, tutamadım.
nietzsche ağladığında'nın filmi çıkmış. onu da izlerim bir ara.
uyku düzenim de yine olmadık bir zamanda geri geldi. sınav haftası uyanamazken şimdi sabahın körlerinde uyanıyorum. mutlaka ters olacak ya o da. olmasa garip olurdu zaten..
bakalım bahar yarı yılında (2. dönem işte) ne haltlar karıştıracağız.
3 zıttırık:
1. düzen denince aklıma gelen ilk şey: düzen değişse de düzülen hep aynı kalıyor.
2. niçe ağladığında'nın filmi çıkalı çok oluyor diye biliyorum ve hatta sana da zamanında tavsiye etmiştim. kitabını oku, sonra da filmini izle diye ama neyse, unuttum say.
3. okulu iki yıl uzatanlar grubuna hoş geldin. (feysbûk'ta böyle bir gup açayım ben :))
4. yazıdaki resim çok hoşuma gitti. unutmuşum, ekleyeyim dedim.
2. niçe'nin kitabından bahsetmiştin sadece. filminden değil. film de 2007 yapımıymış bu arada.
3. o grup buralarda baya bi kalabalık:) sana kızıyodum dimi ben 2 sene neymiş diye:(
4. resim de seneleeeer senesi bilgisayarımda duruyomuş. işe yarasın dedim.
Yorum Gönder